Over het werk van Mhaádeii AmaMia
en de ontstaansgeschiedenis van het Elphisme

De elementaire, dragende filosofie van het ELPH-werk is het Elphisme. Het is de kwintessens uit de zelfervaring van Mhaádeii AmaMia. ELPH staat daarbij voor easy life program for harmony en is te begrijpen als een mondiaal veranderingsprogramma van het menselijke bewustzijn naar vrede. De materiële uitdrukking van dit programma is de Mhaádeii-levensschool.

In haar levensschool biedt Mhaádeii de ELPH-producten, in het bijzonder de ELPH-essences, aan als een passieve en de ELPH-coaching als een actieve mogelijkheid voor persoonlijkheids- en bewustzijnsscholing.

Tot de ELPH-coaching behoren, naast de ELPH-therapie en de ELPH-opleiding, ook alle bijeenkomsten met Mhaádeii AmaMia persoonlijk.
Via de initiatie vanuit het door haar bereikte bewustzijnsniveau geeft Mhaádeii ieder mens de mogelijkheid, alle delen van zijn persoonlijkheid in deze wereld te begrijpen, zichzelf in liefde aan te nemen en te leren een leven volgens de scheppingsprincipes te leiden met het doel het natuurlijke evenwicht te herstellen om vrede en natuurlijke levensvreugde te verwerkelijken.

Het Elphisme

Het Elphisme als holistische beschouwing van leven ontwikkelde zich uit mijn persoonlijke ervaringen en inzichten op de weg van mijn zelfverwerkelijking. Deze inzichten en ervaringen werden stapsgewijs, overeenkomend met mijn eigen ontwikkeling, omgezet en aan andere mensen doorgegeven. Als eerste maakte ik me het scheppingselement Aarde toegankelijk, doordat ik het menselijke lichaam direct door praktisch werk met cliënten behandelde. Daaruit ontwikkelde zich de Elph-therapie.

Als tweede stap verwerkelijkte zich in mij het element Water, dat ik door het schrijven van boeken en het schilderen van schilderijen uitdrukte en omzette.

Als derde stap openbaarde zich aan mij de kracht uit het scheppingselement Vuur, van waaruit ik de Elph-essences, als schakel tussen de elementen Water en Aarde, ontwikkelde.

Als vierde stap bezielde mij het scheppingselement Lucht en ik kreeg toegang tot de kennis van de Bron-van-alles-wat-is. In deze verwerkelijkingsfase deelde ik als spiritueel lerares mijn kennis direct met leerlingen en schiep de Elph-opleiding.

Als vijfde en laatste stap verbond ik de vier scheppingselementen met elkaar en daaruit werd als kwintessens op 12.02.2012 het Elphisme geboren.

Het Elphisme is een vrije, evolutionaire vredesleer die de individuele mens door zelfinzicht leidt naar eigen verantwoordelijkheid voor zijn leven, waaruit een natuurlijke, collectieve harmonie ontstaat.

Het Elphisme berust op twaalf kernthesen: de vijf scheppingsthesen en de zeven levensthesen. Deze waarheden worden gedragen door honderdvierenveertig commentaren op levenssituaties als voorbeelden voor de kernthesen.

De vijf scheppingsthesen

De eerste scheppingsthese luidt:
Alles ben je zelf. Je bent het begin en het einde van jouw wereld als de ENE schepper.

De tweede scheppingsthese luidt:
Als alleen jij er bent als de ENE schepper, dan moet de ander een spiegel van je zijn en is daarmee niet van je gescheiden.

De derde scheppingsthese luidt:
Als jij en de ander niet van elkaar gescheiden zijn, ben je dus zelf de veroorzaker van "goed en kwaad" en daarmee zowel de dader als het slachtoffer.

De vierde scheppingsthese luidt:
Als je als schepper zowel slachtoffer als dader bent, dan is er geen schuld van anderen.
Als er geen schuld van anderen is, dan is er geen reden om de oorzaak bij de ander te zoeken of de bestraffing van de schuld in de buitenwereld te eisen.

De vijfde scheppingsthese luidt:
Geen wezen is van nature "slecht " of "goed", maar in de kern altijd "heilig".
Elk wezen heeft echter door zijn vrije wil het recht de ervaring op te doen met "goed en kwaad", om daardoor de dualiteit te kunnen ervaren.

De zeven levensthesen

De eerste levensthese luidt:
Alle mensen zijn in de kern gelijk en mogen niet naar hun uiterlijke verschijning verschillend worden beoordeeld. Om deze reden zijn achting en respect voor elke levensvorm de basis voor de harmonie binnen elke collectieve wereld.

De tweede levensthese luidt:
Ieder mens heeft het recht door zijn scheppende kracht zonder beperkingen over de rijkdom van zijn wereld te beschikken, zolang hij de consequenties daarvan aanvaardt.

De derde levensthese luidt:
Elk mens draagt de directe verantwoording voor alle consequenties uit zijn scheppingen, om het even of hij zich ervan bewust is of niet bewust is.

De vierde levensthese:
Elk mens is verplicht, als hij tegen één van de levensthesen in heeft gehandeld, door zijn vermogen tot zelfkennis van oorzaak en gevolg, tot natuurlijke vergeving te komen. Vanuit deze vergeving ontvangt de mens onvoorwaardelijke verlossing.

De vijfde levensthese:
Alles wat een mens door de kracht van zijn vrije scheppende geest uitzendt, zal onvermijdelijk te zijner tijd weer naar hem terugkomen. Aanvaardt hij dit niet, dan verliest hij zijn toegang tot de scheppingskracht.

De zesde levensthese:
De vrije wil van ieder mens is onaantastbaar. Benut een mens zijn vrije scheppende geest om een ander mens te manipuleren, of hem bewust te schaden, verliest hij zijn eigen vrije wil en daarmee zijn scheppende kracht.

De zevende levensthese:
Ieder mens is verplicht zijn hoogste bewustzijn te bewaren, om het onderscheidingsvermogen tussen "goed" en "kwaad" van zijn scheppingen te erkennen. Verliest de mens dit onderscheidingsvermogen, blijft hij zo lang in onmacht, tot hij het teruggevonden heeft.

De honderdvierenveertig commentare
worden op de website www.mhaadeii.net met onregelmatige tussenpozen gepubliceerd.